پایداری در بلند مدت
بسیاری از تغییراتی که در محیط مشاهده میکنید دراز مدت است که درطول زمان به آرامی رخ میدهد. کشاورزی ارگانیک تاثیرات میان مدت و بلندمدت مداخلات کشاورزان را بر روی کشاورزی و اکوسیستم درنظر میگیرد. هدف آن تولید غذا در هنگام ایجاد یک تعادل زیست محیطی برای جلوگیری از باروری خاک و یا مشکلات آفات است. کشاورزی ارگانیک رویکردی پیشگیرانه دارد. در حالی که برخلاف رفتار های پس از ظهور مشکلات را حل میکند.
خاک
شیوه های ساخت و ساز خاک از قبیل (چرخش) تناوب محصول، کشت محصولات زراعی، انجمن های هم زیستی، پوشش محصولات زراعی، کود آلی و حداقل کشت بقولات یا گیاهان پوششی از اهمیت ویژه ای برخوردارند. این گیاهان وحیوانات حیوانات موجب تشکیل و ساخت خاک و سیستم های پایدار تر می شوند.
برگردان خاک بر روی ذخیره مواد مغذی و سطح انرژی خاک تاثیر خاص دارد و توانایی های نگهداری خاک برای مواد مغذی و آب و جبران عدم استفاده از کود های معدنی را افزایش میدهد. چنین تکنیک های مدیریتی همچنین نقش مهمی را در کنترل فرسایش خاک بازی میکنند. طول زمان که خاک در معرض نیروهای فرسایشی قرار میگیرد کاهش میابد. تنوع زیستی خاک افزایش یافته و تلفات مواد غذایی کاهش میابد و به حفظ و افزایش بهره وری خاک کمک میکند. صادرات غلات مواد مغذی معمولا با منابع تجدید پذیر حاصل از مزرعه جبران میشود اما گاهی لازم است که از منابع خارجی پتاسیم، فسفات، کلسیم، منیزیم و عنصر کمیاب آلی استفاده شود.
مدیریت آب
در بسیاری از مناطق کشاورزی آلودگی سطوح آب زیر زمینی با کود های سنتی و آفت کش ها یک مشکل عمده است. به این دلیل که استفاده از آن در کشاورزی آلی ممنوع است آنها با کود آلی ( مثلا کمپوست، کودحیوانی، کود سبز ) جایگزین میشوند و از طریق استفاده از تنوع زیستی بیشتر (از نظر گونه های کشت شده و پوشش گیاهی دائمی) افزایش ساختار آب و سیستم های آلی به خوبی مدیریت شده و با توانایی های ماندگاری مواد مغذی را افزایش و به میزان قابل توجهی آلودگی آب های زیر زمینی را کاهش میدهد.
در برخی مناطق که آلودگی یک مشکل واقعی به شمار می آید _ تبدیل نوع کشت به کشاورزی ارگانیک به عنوان یک اقدام ترمیم (مثلا توسط دولت فرانسه و آلمان) تشویق میشود.
تغییرات آب و هوا
کشاورزی ارگانیک مصرف انرژی غیرمجاز را با کاهش نیاز های کشاوزی کاهش میدهد (این نیاز به مقدار زیادی توسط سوخت های فسیلی تولید میشود. کشاورزی ارگانیک در کاهش اثرات گلخانه ای و گرمایش جهانی از طریق توانایی خود برای جداسازی کربن در خاک کمک میکند. بسیاری از شیوه های مدیریتی توسط کشاورزی ارگانیک استفاده میشود از جمله: حداقل کشت بقولات، بازدهی محصولات زراعی به خاک، استفاده از محصولات پوششی و تناوب) افزایش بازده کربن به خاک، افزایش بهره وری و صرفه جویی در ذخایر کربن.
تعدادی از مطالعات نشان میدهد که محتوای کربن آلی در کشاورزی ارگانیک به میزان قابل توجهی بالاتر است. بیشتر کربن آلاینده در خاک حفظ میشود. پتانسیل کاهش تولید کشاورزی در برابر تغییرات اقلیمی بیشتر است. با این وجود تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده است. کمبود داده های مربوط به کربن آلی خاک برای کشورهای در حال توسعه وجود دارد. بدون اطلاعات مقایسه ای از سیستم های مزرعه ای از آفریقا و آمریکای لاتین و تنها اطلاعات محدودی در مورد ذخایر کربن آلی وجود دارد که برای تعیین میزان جذب کربن برای شیوه های کشاورزی ضروری است.
تنوع زیستی
کشاورزان ارگانیک هر دو نگهبانان و کاربران تنوع زیستی در همه سطوح هستند. در سطح ژنی داده ها و نژاد های سنتی و سازگار برای مقاومت بیشتری نسبت به بیماری ها و انعطاف پذیری آنها در برابر استرس آب و هوا ترجیح داده میشود.
در سطح گونه ها ترکیبات مختلف گیاهان و حیوانات، بهینه سازی برگردان مواد مغذی و انرژی زیادی را در کشاورزی رقم میزند.
در سطح اکوسیستم نگهداری از حوزه های طبیعی در داخل و اطراف زمینه های آلی و عدم وجود مواد شیمیایی ایجاد زیستگاه مناسب برای حیات وحش است.
استفاده مکرر از گونه های زیر (اغلب به عنوان محصولات چرخشی برای تولید باروری خاک) موجب کاهش فرسایش تنوع زیستی زیست محیطی ایجاد یک مخزن ژن سالم و پایدار برای سازگاری آینده میشود تهیه سازه هایی که غذا و سرپناه را فراهم میکنند و عدم استفاده از آفت کش ها، گونه های جدید و یا مستعمل کشوری را به منطقه ارگانیک (هر دو نوع دائمی و مهاجرتی) را جذب میکنند. از جمله گیاهان و جانوران وحشی (مانند پرندگان) و ارگانیسم های مفید برای سیستم های آلی مانند گرده افشان ها و شکارچیان آفات.
تعدادی از مطالعات انجام شده در زمینه کشاورزی ارگانیک و تنوع زیستی در سال های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است. گزارش اخیری که بر روی متاآنالیز 766 مقاله علمی مطالعه داشته است نتیجه گرفت که کشاورزی ارگانیک تنوع زیستی بیشتری را نسبت به سایر سیستم های کشاورزی تولید میکند.
ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی
استفاده از جانداران دستکاری شده ژنتیکی در سیستم های آلی در هر مرحله از تولید، پردازش و یا دست زدن به مواد غذایی آلی مجاز نیست. به عنوان مثال تاثیربالقوه ای که مهندسی ژنتیک برای محیط زیست و سلامت به طور کامل درک نمیشود. کشاورزی ارگانیک رویکرد احتیاطی و انتخاب برای تشویق تنوع زیستی طبیعی است. بنابراین برچسب ارگانیک اطمینان میدهد که دستکاری های ژنتیکی به طور عمدی در تولید و پردازش محصولات ارگانیک مورد استفاده قرار نگرفته است. این چیزی است که نمیتواند در محصولات متعارف تضمین شود زیرا حضور فاکتورهای مهندسی ژنتیک در محصولات غذایی هنوز در بسیاری از کشورها به اثبات نرسیده است. با این وجود با افزایش استفاده از مهندسی ژنتیک در کشاورزی متعارف و به روش انتقال مهندسی ژنتیک در محیط (از طریق گرده) کشاورزی ارگانیک قادر نخواهد بود که درآینده محصولات کاملا ارگانیک آزاد شود. بحث مفصل در مورد مهندسی ژنتیک در نشریه فائو «سازمان های اصلاح شده ژنتیکی، مصرف کنندگان، ایمنی مواد غذایی و محیط زیست» میباشد.
خدمات زیست محیطی، تاثیر کشاورزی ارگانیک در منابع طبیعی، از تعاملات درون زراعی _اکوسیستم حمایت میکند که برای تولید کشاورزی و حفاظت از طبیعت حیاتی است.
خدمات زیست محیطی
تاثیر ارگانیک در منابع طبیعی، از تعاملات درون زراعی _ اکوسیستم حمایت میکند که برای تولید کشاورزی و حفاظت از طبیعت حیاتی است . خدمات زیست محیطی عبارت اند از تشکیل و تهویه خاک، تثبیت خاک، بازیافت زباله، تسهیل کربن، شکار، گرده افشانی و زیستگاه. با انتخاب مواد آلی مصرف کننده از طریق توان خرید خود یک سیستم کشاورزی آلوده کمتری را تبلیغ میکند. هزینه های پنهان کشاورزی به محیط زیست از نظر تخریب منابع طبیعی کاهش میابد.
بازبینی انتقادی از روابط بین کشاورزی ارگانیک و محیط زیست و همچنین سایر ابعاد توسط سازمان جهانی جنبش های کشاورزی زیستی ارائه شده است و تحت شکل یک لیست از انتقادات و سوء تفاهمات مکرر در مورد کشاورزی ارگانیک با مخالفت های منطقی مطرح شده است.